ÖLECEĞİNİ KESİN OLARAK BİLDİĞİ HALDE BANA DÖNMEYEN KULUMA ŞAŞARIM.
Her bir hastalığın musibet ve belânın kol gezdiği bitmeğe mahkûm bu dünyada
Hazreti ALLAH'ı aramamak Ona kulluk yapmamak ne büyük bedbahtlıktır.
Ne mutlu yaratanını bulana ona boyun büküp kulluk yapana.
Hazreti ALLAH (c.c) bu hususta hadisi kudsisinde biz kullarına sitem ediyor ve
duyuruyor:
"Kesinlikle öleceğini hesap vereceğini bilen birinin Beni bırakıpta nasıl insanlarla yakın
dostluk kurduğuna şaşarım. Hiç şüphesiz Benden başka ilâh yoktur.
Muhammed Benim kulum ve Resulümdür."(İmamı Gazali Hadisi Kudsi 1)
Evet, kendi kendimizi hesaba çekelim biz kimlerle dostluk kuruyoruz.
Dostluk nasıl olmalı?
Sen Onun gönderdiği kitaplarına kitapları getiren peygamberlerine inanmış
Ondan yana olmuşsan Onun dostları arasındasındır demektir
Onu bırakıp nefsimize ve nefsine esir olmuş insanları dost edinirsek onların gideceği yere
gitmekten kurtulamayız.
Fakat Hazreti ALLAH'ı sevenleri dost edinirsek onlarla birlikte Hazreti ALLAH'a dost oluruz.
Meşhur bir atasözü vardır hepimiz biliriz. “SÖYLE DOSTUNU DİYEYİM KİM OLDUĞUNU.”
Hazreti ALLAH (c.c) cümlemizi zatına dost eylesin Amin.
Kalpteniman
Yusuf Kutan.